Paragliden!!

Hoi lezer,

Hier zit ik dan samen met Jacky op de grond van onze kamer te chillen. Zojuist hebben Jacky en ik onze kamer helemaal kakkerlakken vrij gemaakt. We hebben met een spuitbus (met gif?) alle kozijnen ondergespoten. Ons raam, waar eerst geen glas inzat, afgeplakt met karton en ducktape. We hebben speciaal krijt die ook zorgt dat ongedierte buitenblijf, maar als ze toch binnenkomen dan gaan ze ervan dood, dus dat hebben we ook over de vloer gekrijt. Ook hebben we speciale geurballetjes die ongedierte buiten houdt, dit hebben we al sinds dag 1 in onze kamer liggen. Hopelijk werkt dit allemaal om de kakkerlakken buiten te houden, want elke avond moet ik wel mijn bed uit om een kakkerlak weg te halen. Dit is trouwens mijn taak in het samenwonen met Jacky. 😉

Afgelopen week heb ik weer het een en ander meegemaakt. Laatst toen ik alleen naar het ziekenhuis moest om stage te lopen was dat best spannend. Het begon al met het lopen naar het ziekenhuis. Dit is een wandeling van 10-15 minuten, 1 rechte straat door. Easy peasy lemon squeezy!!
Met mijn blonde haren, lichte kleur huid die langzaam bijkleurt van de zon en blauwe ogen liep ik helemaal alleen naar het ziekenhuis. Klinkt heel normaal en in Nederland kan je dat ook gewoon doen zonder dat je opvalt tussen de mensen. Maar in deze regio van Pokhara zijn ze niet zo gewend aan blonde, blanke vrouwen (nergens eigenlijk in Nepal, maar hier al helemaal niet). Van een afstandje zag ik 2 mannen aan een auto klussen. Toen een van de mannen doorhad dat ik eraan kwam, viel zijn mond open en begon mij aan te staren, zonder weg te kijken begon hij de andere man aan te tikken zodat hij mij ook zag. Ongemakkelijk dat het was, liep ik lang ze en begroette ik ze. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis mocht ik stage lopen op een gesloten afdeling. Toen ik de gesloten afdeling opkwam begon de verpleging te gillen. Ja hoor, ik had de verkeerde schoenen aan. Mijn roze Nike schoenen moest ik in ruilen voor veelste grote donkerblauwe versleten flipflops. Normaal heb ik maat 35/36, maar die dag droeg ik maat 44. Gelukkig liet ik wel alle patiënten en de verpleging lachen, want ik ben maar liefst 5x over mijn eigen voeten gestruikeld. 😉
In de middag waren een collega en ik net aan het kijken in mijn schriftje wat ik allemaal geleerd heb in het Nepali. Hierin staat ook een nepalees liedje. Toevallig kwam op dat moment de chirurg binnen. Dit zorgde ervoor dat 2 verpleegkundige, 1 chirurg en ik met zijn allen dit liedje aan het zingen waren op de afdeling. Dit is het liedje voor diegene die het graag willen horen:
Resham firiri
https://m.youtube.com/watch?v=wupWHgg9lng

De volgende dag liepen Jacky en ik om half 7 s' ochtends naar stage. De zelfde weg als altijd. Tot onze verbazing zagen we aan de rechterkant van de weg een dode geit hangen, zijn hoofd was van zijn lichaam en lag op de grond ernaast. Best heftig om dit zo te zien. Maar ook dit soort dingen passen bij dit land en dan kijk je er niet zo raar van op. Maar als je dan dezelfde dag een foto krijgt doorgestuurd van je allerliefste neefje die met een geitje op de foto staat, is het toch een raar contrast. Stiekem had ik alleen maar oog voor mijn neefje en niet voor de geit, maar heho. 😄

Woensdagavond zaten we rustig op onze kamer. Ik was even mijn backpack opnieuw aan het inrichten en Jacky was even naar onze geliefde hurktoilet. Toen Jacky terug kwam liet ze mij voor de grap schrikken, dit deed ze al de hele dag en de hele dag trapte ik erin. Na dit grapje, stond Jacky op en rende ze onze kamer uit. Met gevolg dat ik er ook achteraan rende. Ja hoor, ze had een spin gezien. Maar hij was weggerend door ons gegil. Onze gastmoeder werd er al snel bij gehaald, de spin was gevonden maar zat onder mijn bed. Onze moeder kon dus niks doen en ging naar beneden. Ik raakte volledig in paniek tot huilen toe van deze grote snelle spin.. Gelukkig bleef Jacky heel kalm en heeft ze samen met onze buuf de spin gevangen. Thankgod, want ik was al bijna naar een hotel gevlucht.. 😅
Dit weekend stond op de planning om te gaan paragliden! Vrijdagochtend gaat onze groep altijd terug naar lake side en komen we bij elkaar voor het weekend. Omdat het vrijdag zo lekker weer was hadden we vrij snel besloten dat we wouden paragliden op vrijdagmiddag. Snel naar onze vaste activiteitenbureau gelopen om te vragen of we konden paragliden en jahoor, ze hadden nog een plekkie vrij voor ons. Na een busritje van een halfuur over zandwegen zaten we op 1500 meter op een berg. Nu was het zo ver.. vol spanning en adrenaline rende ik samen met de pilot de berg af en binnen 5seconde hingen we in de lucht. Vet cool!!
Wat was dat genieten, heerlijk om boven Pokhara te zweven en alleen maar bezig te zijn met het mooie uitzicht op de witte bergen.

Op zondag gaan we altijd terug naar ons gastgezin. Helaas was er een staking bezig, waardoor bussen en taxi's niet reden.. Onze keuze:
Minimaal 1 uur lopen naar ons gastgezin met een zware eastpak. -> liever niet.
In het hotel een extra nacht slapen en dan morgenochtend naar het gastgezin, waardoor we ook niet stage kunnen lopen. -> nee, slecht idee.
Of achterop op de motor bij onze begeleider en superbang zijn in mijn geval. -> tja ook liever niet, maar als het moet dan wil ik mij wel over mijn angst zetten.
Met klamme handjes en een bleek gezicht zat ik achterop de motor bij Bas. Gelukkig reden we niet zo hard en wou Bas een omweg maken, zodat we over normale wegen zouden rijden en niet over hobbelwegen. Ja Ralph, zelfs in Nepal heb je soms normale wegen. 😜
Gelukkig ben ik veilig afgezet bij het gastgezin, pfoee weer een angst "overwonnen". Naja overwonnen, ik vind het nogsteeds doodeng.

We eten in het gastgezin trouwens niet vegatarisch. Kip en soms buffalo staan op het menu bij de rijst. Sommige dagen eten we wel vegatarisch. In de weekenden als we niet bij het gastgezin zijn, probeer ik wel vegatarisch te eten. Maar soms kan ik de verleiding van een pasta carbonara met bacon niet weerstaan. 😉 Ohh en wie het zich afvraagt, andijviestamppot zit nogsteeds de heletijd in mijn hoofd.

Ik ga maar is even netflixen. Tot snel, doeggg!