De weeskindjes blij maken! 🤗
Hoi lezer,
In Snow View hebben wij ons afscheid gehad. We hebben van Bishnu een schooluniform/sportuniform gekregen met de naam van de school erop. Super lief en ohh wat zit tie lekker! Bishnu vroeg aan mij wat ik lekker zou vinden als avondeten. Na alles opgenoemd te hebben wat Jacky en ik lekker vinden om te eten kregen we. We hebben een vol bord gekregen met Dal Bhat, kroepoek, okra (hele lekkere groente, moet je echt is proberen), zelfgemaakte frietjes en komkommer. Heerlijke maaltijd! Ik vind het echt super jammer dat we deze lieve familie: de weeskindjes, Bishnu, Maya en natuurlijk alle leerlingen van de school heb moeten verlaten. Maar gelukkig hebben we een groepsfoto samen en heb ik nog genoeg selfies met de weeskindjes! 😉
In het weekend hebben Sanne, Jacky en ik henna laten zetten. Super mooi is het geworden! Het heeft er 1 weekje op gezeten, maar om eerlijk te zijn was ik ook te eigenwijs en begon ik het er zelf af te poetsen tijdens het zwemmen. 😅 De volgende dag hebben we met de hele groep gescootert! Omdat ik geen scooter kan rijden zat ik bij Bas achterop de motor. De route was heel erg mooi. Bas en ik reden voorop om de groep te leiden en mijn taak was om aan te geven of we links of rechts moesten en of er een hobbel op de weg lag. In Nederland zijn die mooi aangeven met kleurtjes. Hier niet dus dat was mijn taak. Na 1 uurtje rijden wist Bas de weg niet meer zeker dus ik kreeg er nog een taak bij: de tomtom spelen. We moesten op een stuk een hele stijle weg afrijden. Ik heb geen idee hoe we beneden zijn gekomen, want ik heb de hele weg met mijn ogen dicht gezeten en "omg doodeng" geroepen! Sorry Bas. 😜 Na 1.5 uur op de motor kwamen we aan bij een super mooi meer. Hierna hebben we een kortere route naar Lake Side gepakt, want het begon te regenen. Omdat het heel erg druk was op de weg was het lastig om de groep bij elkaar te houden. Iedereen was al binnen behalve Jacky. Na lang wachten begon bij mij toch wel de paniek op te komen, ik probeerde haar te bellen maar ze nam niet op. Toen Pim haar heeft gezocht en terug kwam zonder Jacky werd ik helemaal gek. Gelukkig belde ze mij om te zeggen dat ze verdwaald was. Pfieww gelukkig niks ernstig aan de hand!!
Op zondag zijn Jacky en ik naar onze nieuwe gastgezin gegaan. Dit zijn overigs ook de eigenaren van de dagopvang voor geestelijke gehandicapten. Waar wij 2 weken zouden stage lopen. Onze kamer is super luxe! We hebben een ventilator, een best goed matras, een warme douche, een zitwc en zelfs een bad. Wat wil je nog meer?? Behalve lonka fudge caramel, andijviestamppot, frikandel speciaal, bitterballen met mosterd, rookworst, drop- en vruchtensleutels, toast met avocado en een beetje peper en zout, Julia's pasta carbonara met extra spekjes en lente ui, pizza salami, paella, spareribs, stuffing, yorkshire pudding, Ben & Jerry caramel chew chew, tagliatelle met chorizo en spinazie. Heerlijk, zoveel zin in!
Op donderdag hebben we iets super leuks gedaan! In Nederland hadden we al een doneeractie opgezet, zodat we geld konden inzamelen en hier konden besteden aan onze stageplekken. Als eerst hebben we sportuniforms laten maken met de naam van de opvang erop: Sewa Kendra. Daarna zijn we met alle leerlingen welke op de dagopvang zitten, leraren en onze groep naar Disneyland gegaan! Ja, Pokhara heeft gewoon een Disneyland. Het is niet zo een Disneyland zoals in Parijs. Het is meer te vergelijken met een grote kermis. We gingen met de bus naar Disneyland, wat al een hele ervaring was voor de leerlingen. Super enthousiast waren ze! We hebben van te voren even met ze geluncht, zodat we daarna alle attracties in Disneyland konden uitproberen. Er was een jongen die mijn hand niet meer losliet, samen met hem ben ik dus in de attracties gegaan. Dit was een geslaagde en super leuke dag!
Voor Snow View hadden we ook een leuke verrassing. We zijn met alle weeskindjes en Bsihnu wezen shoppen! Ieder kind kreeg een setje kleding, die ze zelf mochten uitkiezen. Over sommige combinaties zou Fred van Leer niet zo blij zijn, maar ohh wat waren de weeskindjes blij! En wij trouwens ook! Het verhaal van het jongste weeskindje heeft mij heel erg geraakt, dus dat wij voor hem een nieuw outfitje konden kopen en hij niet meer kon stoppen met lachen stond ik met tranen in mijn ogen foto's van hem te maken. Zo mooi dat een jochie van 6 jaar welke eerst in veelste grote tshirten liep, nu zo gelukkig is met een nieuwe outfit. Het liefste zou ik hem adopteren en meenemen naar huis!
Jacky en ik hadden onze voorlichtingen vooral gericht op menstruatie, omdat meiden hier nog te weinig kennis over hadden/hebben. Daarom wilde wij het met een goed gevoel dit onderwerp afsluiten. Wij hebben met het doneergeld voor 1 jaar lang maandverband voor de meiden van de school kunnen kopen!
Ohh mijn oma vroeg aan mij wat de Nepalese meiden van mijn leeftijd hier doen. Ze gaan gewoon naar school en daarna studeren/werken. Sommige meiden worden volgensmij nog wel uitgehuwelijkt, maar er zijn ook genoeg familie's die hun kind willen beschermen en dat ze daarom niet uitgehuwelijkt worden.
Van het weekend hebben we ook afscheid genomen van onze groep! Dit werd op een typisch Nepalese manier gedaan. We kregen allemaal een tika (de rode stip op het hoofd) en een sjaaltje, die staat voor een voorspoedige verdere reis. Ook had Bas een taart laten maken met een foto van ons erop. Met alle geweld dwong hij ons om die foto s' ochtends te maken, na wat gemopper hebben de foto toch gemaakt. Het was een leuke verrassing dat Bas die taart had laten maken.
Onze stage hier in Sewa Kendra is echt leuk! De eerste paar dagen vond ik best heftig, over de 20 geestelijke gehandicapten die allemaal hun eigen trekjes hebben. Maar nu ben ik er ongeveer aan gewend. Ik had nog nooit met geestelijke gehandicapten gewerkt. De communicatie doe ik maar met handen en voetenwerk, ook veel geluiden. Met een jongen puzzel ik elke dag, want daar heeft hij wat hulp bij nodig. Hij is helemaal dol op dieren, dus met dierengeluiden communiceer ik met hem. Wat best goed werkt, want hij doet mij enthousiast na. Deze stage zit er ook alweer op! Dit weekend zijn we nog in Lake Side en volgende week pakken we de bus terug naar Kathmandu. Dan is ons laatste weekje hier in Nepal aangebroken. Bizar en dubbel, want hier is het zo lekker chill maar wat heb ik ook weer zin om naar Nederland te gaan. Maar de laatste daagjes hier ga ik zeker nog even genieten van het land. 😉
Doegg en tot heel snel!!😘
In Snow View hebben wij ons afscheid gehad. We hebben van Bishnu een schooluniform/sportuniform gekregen met de naam van de school erop. Super lief en ohh wat zit tie lekker! Bishnu vroeg aan mij wat ik lekker zou vinden als avondeten. Na alles opgenoemd te hebben wat Jacky en ik lekker vinden om te eten kregen we. We hebben een vol bord gekregen met Dal Bhat, kroepoek, okra (hele lekkere groente, moet je echt is proberen), zelfgemaakte frietjes en komkommer. Heerlijke maaltijd! Ik vind het echt super jammer dat we deze lieve familie: de weeskindjes, Bishnu, Maya en natuurlijk alle leerlingen van de school heb moeten verlaten. Maar gelukkig hebben we een groepsfoto samen en heb ik nog genoeg selfies met de weeskindjes! 😉
In het weekend hebben Sanne, Jacky en ik henna laten zetten. Super mooi is het geworden! Het heeft er 1 weekje op gezeten, maar om eerlijk te zijn was ik ook te eigenwijs en begon ik het er zelf af te poetsen tijdens het zwemmen. 😅 De volgende dag hebben we met de hele groep gescootert! Omdat ik geen scooter kan rijden zat ik bij Bas achterop de motor. De route was heel erg mooi. Bas en ik reden voorop om de groep te leiden en mijn taak was om aan te geven of we links of rechts moesten en of er een hobbel op de weg lag. In Nederland zijn die mooi aangeven met kleurtjes. Hier niet dus dat was mijn taak. Na 1 uurtje rijden wist Bas de weg niet meer zeker dus ik kreeg er nog een taak bij: de tomtom spelen. We moesten op een stuk een hele stijle weg afrijden. Ik heb geen idee hoe we beneden zijn gekomen, want ik heb de hele weg met mijn ogen dicht gezeten en "omg doodeng" geroepen! Sorry Bas. 😜 Na 1.5 uur op de motor kwamen we aan bij een super mooi meer. Hierna hebben we een kortere route naar Lake Side gepakt, want het begon te regenen. Omdat het heel erg druk was op de weg was het lastig om de groep bij elkaar te houden. Iedereen was al binnen behalve Jacky. Na lang wachten begon bij mij toch wel de paniek op te komen, ik probeerde haar te bellen maar ze nam niet op. Toen Pim haar heeft gezocht en terug kwam zonder Jacky werd ik helemaal gek. Gelukkig belde ze mij om te zeggen dat ze verdwaald was. Pfieww gelukkig niks ernstig aan de hand!!
Op zondag zijn Jacky en ik naar onze nieuwe gastgezin gegaan. Dit zijn overigs ook de eigenaren van de dagopvang voor geestelijke gehandicapten. Waar wij 2 weken zouden stage lopen. Onze kamer is super luxe! We hebben een ventilator, een best goed matras, een warme douche, een zitwc en zelfs een bad. Wat wil je nog meer?? Behalve lonka fudge caramel, andijviestamppot, frikandel speciaal, bitterballen met mosterd, rookworst, drop- en vruchtensleutels, toast met avocado en een beetje peper en zout, Julia's pasta carbonara met extra spekjes en lente ui, pizza salami, paella, spareribs, stuffing, yorkshire pudding, Ben & Jerry caramel chew chew, tagliatelle met chorizo en spinazie. Heerlijk, zoveel zin in!
Op donderdag hebben we iets super leuks gedaan! In Nederland hadden we al een doneeractie opgezet, zodat we geld konden inzamelen en hier konden besteden aan onze stageplekken. Als eerst hebben we sportuniforms laten maken met de naam van de opvang erop: Sewa Kendra. Daarna zijn we met alle leerlingen welke op de dagopvang zitten, leraren en onze groep naar Disneyland gegaan! Ja, Pokhara heeft gewoon een Disneyland. Het is niet zo een Disneyland zoals in Parijs. Het is meer te vergelijken met een grote kermis. We gingen met de bus naar Disneyland, wat al een hele ervaring was voor de leerlingen. Super enthousiast waren ze! We hebben van te voren even met ze geluncht, zodat we daarna alle attracties in Disneyland konden uitproberen. Er was een jongen die mijn hand niet meer losliet, samen met hem ben ik dus in de attracties gegaan. Dit was een geslaagde en super leuke dag!
Voor Snow View hadden we ook een leuke verrassing. We zijn met alle weeskindjes en Bsihnu wezen shoppen! Ieder kind kreeg een setje kleding, die ze zelf mochten uitkiezen. Over sommige combinaties zou Fred van Leer niet zo blij zijn, maar ohh wat waren de weeskindjes blij! En wij trouwens ook! Het verhaal van het jongste weeskindje heeft mij heel erg geraakt, dus dat wij voor hem een nieuw outfitje konden kopen en hij niet meer kon stoppen met lachen stond ik met tranen in mijn ogen foto's van hem te maken. Zo mooi dat een jochie van 6 jaar welke eerst in veelste grote tshirten liep, nu zo gelukkig is met een nieuwe outfit. Het liefste zou ik hem adopteren en meenemen naar huis!
Jacky en ik hadden onze voorlichtingen vooral gericht op menstruatie, omdat meiden hier nog te weinig kennis over hadden/hebben. Daarom wilde wij het met een goed gevoel dit onderwerp afsluiten. Wij hebben met het doneergeld voor 1 jaar lang maandverband voor de meiden van de school kunnen kopen!
Ohh mijn oma vroeg aan mij wat de Nepalese meiden van mijn leeftijd hier doen. Ze gaan gewoon naar school en daarna studeren/werken. Sommige meiden worden volgensmij nog wel uitgehuwelijkt, maar er zijn ook genoeg familie's die hun kind willen beschermen en dat ze daarom niet uitgehuwelijkt worden.
Van het weekend hebben we ook afscheid genomen van onze groep! Dit werd op een typisch Nepalese manier gedaan. We kregen allemaal een tika (de rode stip op het hoofd) en een sjaaltje, die staat voor een voorspoedige verdere reis. Ook had Bas een taart laten maken met een foto van ons erop. Met alle geweld dwong hij ons om die foto s' ochtends te maken, na wat gemopper hebben de foto toch gemaakt. Het was een leuke verrassing dat Bas die taart had laten maken.
Onze stage hier in Sewa Kendra is echt leuk! De eerste paar dagen vond ik best heftig, over de 20 geestelijke gehandicapten die allemaal hun eigen trekjes hebben. Maar nu ben ik er ongeveer aan gewend. Ik had nog nooit met geestelijke gehandicapten gewerkt. De communicatie doe ik maar met handen en voetenwerk, ook veel geluiden. Met een jongen puzzel ik elke dag, want daar heeft hij wat hulp bij nodig. Hij is helemaal dol op dieren, dus met dierengeluiden communiceer ik met hem. Wat best goed werkt, want hij doet mij enthousiast na. Deze stage zit er ook alweer op! Dit weekend zijn we nog in Lake Side en volgende week pakken we de bus terug naar Kathmandu. Dan is ons laatste weekje hier in Nepal aangebroken. Bizar en dubbel, want hier is het zo lekker chill maar wat heb ik ook weer zin om naar Nederland te gaan. Maar de laatste daagjes hier ga ik zeker nog even genieten van het land. 😉
Doegg en tot heel snel!!😘
x
Lekker op de bank met een zak snoep en uitzicht op de Waal, de boten, de vogels, de wolken. Kom heel weer thuis .